با انتشار بخش هایی از سخنان حجت الاسلام قیاسی در یوخا ( به نقل از سایت موسسه الزهرا ) دوستانی برایشان سوال بود که چرا بدون نقد و نظر سخنان ایشان را در وبلاگ منعکس کرده ام. راستش را بخواهید؛ این که در منابر و مساجد ما مسائل و مشکلات مردم بازگو شود، خوشحال کننده است و لذا من هیچ ایرادی در این کار نمی بینم و آقای قیاسی هم حق دارند نظرات و نقدهای خود را آزادانه مطرح نمایند و انتظار مردم هم همین است.
در مورد انعکاس دقیق مشکلات و مطالبات مردم منطقه ما از رسانه ها، حرف و حدیث و شکوه و شکایت بسیار است. واقعیت این است که ما در اهر خبرنگاری که نان این حرفه را بخورد نداریم. کسی که درس این حرفه را خوانده باشد و عشق و هنر این حرفه را داشته باشد. کسی که شم خبرنگاری و تعهد خبرنگاری، او را دمی آرام نگذارد. اغلب خبرنگاران خبرگزاری ها که در منطقه هستند، تمام وقت خبرنگار نیستند که همواره و همیشه اینجا و آنجا و بین مردم باشند. از طرفی این خبرگزاری ها رسمی و نیمه رسمی و دولتی و نیمه دولتی هستند و آن طور که ما انتظار داریم مشتاق انعکاس دردها و رنج ها و مشکلات ما نیستند. شبکه تلویزیونی سهند هم که تکلیفش مشخص است. با وجود این، هستند کسانی که با تکیه بر تجربه و تعهدی که دارند، دمی از انعکاس مشکلات مردم غافل نیستند.
در سال های اخیر یکی دو سایت اطلاع رسانی هم فعال شده اند که بازتاب دهنده ی لایه هایی از مسائل و مشکلات منطقه هستند.
ما چند خبرنگار پیش کسوت هم داریم که در تعهد و عشق شان به سرزمین پدری و به مردم تردیدی نیست اما آن ها هم مشکلات خود را دارند و پیشینه ی کاری شان نشان می دهد که همواره در انعکاس دردهای ما تلاش داشته اند.
در مورد نشریه ی گویا نمی توانم چیزی بنویسم و فقط خوانندگان را به داوری می طلبم. همین قدر بگویم که تندی مطالب گویا و صراحت و شفافیت طرح مسائل در این نشریه در کمتر نشریه ای از نشریات استان بوده است.
با این همه باید بگویم که صدای ما به درستی منعکس نمی شود و به گوش مسئولان فرادست نمی رسد. گاهی اگر برسد هم فایده ای در پی ندارد. مشکلات ما ریشه ای است و مسئولی که خود را وامدار مردم نداند، از گلایه و شکایت و نارضایتی مردم و نقد رسانه ها واهمه ای نخواهد داشت.
من آقای قیاسی را خوب نمی شناسم و فقط دوبار با ایشان و در فضای مشترک بوده ام. یکبار در اقامه نماز میت برای مرحوم بارز و بار دیگر ساعتی پس از زلزله 21 مرداد ارسباران در سال 91 که در گوشه ای از حیاط بیمارستان با ایشان در یک کادر قرار گرفتم. آقای قیاسی آمده بودند و با خود نان ( شما بخوانید کوکه ) آورده بودند. معاون فرماندار و به نظرم رئیس شورای شهر سابق هم بود. با آقای قیاسی دست دادیم. خبرنگارانی از استان اردبیل خود را به بیمارستان اهر رسانده بودند. یکی از آن دو عزیز خطاب به آقای قیاسی گفت؛ « خبرنگاران هم از ابتدا دارند زحمت می کشند». آقای قیاسی گفت: « این مهم نیست مردم گرسنه اند».
به نظرم حرف آقای قیاسی را باید قبول کرد و من به ایشان حق می دهم و قبول می کنم که کار رسانه ای ما در منطقه ضعیف است اما در مورد آن بخش از سخنان ایشان که گفته اند؛ در بین خبرنگاران اهر هستند کسانی که هم خودشان و هم شهرشان را به پول فروخته اند فعلا نظری ندارم.