نقد جامعه مهندسی اهر
بی نظم ، منفعل ، بی رمق
مقابل اداره راه و ترابری اهر ایستاده بود،می دانستم که در تحصیل از سطح متوسطه بالاتر نرفته،از هم محله ای های قدیم بود.پرسیدم اینجا چه می کنی گفت: آمده ایم برای مهندس [...] رای جمع کنیم!
19 اردیبهشت ماه اداره راه و ترابری اهر میزبان مهندسان این شهر بود تا در انتخابات هیت رئیسه نظام مهندسی ساختمان اهر شرکت کنند.آش بقدری شور بود که تندی اش هنوز هم مذاق بسیاری را تلخ می کند.نهادی فنی-مهندسی که نظم و دیسیپلین نماد و هویت آن است یکی از بی نظم ترین و مشمئز کننده ترین رخدادهای تاریخ خود را رقم می زد.الگو و نقشه راهی که در انتخابات مجلس و شوراها از سوی برخی بکار رفته و نتیجه هم داده بود، در بیرون و حیاط اداره راه و ترابری اهر کاریکاتور وار در حال اجرا بود.در آن روز اگر حرمت برخی از بزرگان نبود شاید بسیاری این انتخابات را تحریم می کردند.
یادداشت حاضر به هیچ روی در نقد اعضای فعلی هیات رئیسه نظام مهندسی و عملکرد ایشان نبوده و بلکه نقد کلیت جامعه مهندسی اهر و بخشی از مسائل مربوط به سازمان نظام مهندسی ساختمان و مدارهای پیرامونی آن را مدنظر دارد.فضای روز انتخابات این نهاد فنی را هم از آن جهت تصویر کردم که مصداق این تمثیل باشد که؛ «مشت نمونه خروار است» یا «پائیزی که نکوست از بهارش پیداست».
در این نوشتار سعی خواهم کرد تا حد ممکن وارد موضوعات درونی این نهاد نشده و بعنوان عضوی از این نهاد حرمت آن را حفظ کرده باشم اما شک ندارم که دخول به برخی از مسائل خاطر دوستانی را آزرده خواهد کرد.
همانگونه که در بالا آمد نظم و دیسیپلین،رعایت اصول و مقررات فنی و مهندسی حاکم بر پدیده های مهندسی و حفظ و پاسداشت این اصول و قوانین و وفادار ماندن به آنها، چهارچوب و شاکله سازمان نظام مهندسی ساختمان را تشکیل می دهد و عدول از آنها و خدشه وارد کردن بر هر گوشه از این ساختار کلیت یکپارچه آن را زیر سوال می برد.
مهندسی (در هر حوزه ای) بر پایه نظم استوار است،نظمی که از روی کاغذ و از معادلات ریاضی آغاز شده و در تئوری های ذهنی شکل یافته و نهایتاً در واقعیت و بر روی زمین تحقق می یابد،نظمی که خواسته یا ناخواسته،خودآگاه و ناخودآگاه باید در ساختار فکری هر مهندسی رسوخ کند،نظمی که ازطرزتفکر و شیوه عمل گرفته تا نحوه سخن گفتن و حتی نوع پوشش را در حوزه تاثیر خود دارد.فردی که عملکردش در حوزه طرح و اجرا فاقد برنامه ریزی و نظم باشد، فردی که در گویش و پوشش، در رفتار و عمل نتوان او را در یک جمع کارگری از بقیه تمییز داد فردی است که نظم مورد نظر در ساختار فکری او نفوذ نکرده و او نمی تواند خود را یک مهندس بنامد. جمعی که درصدی از اعضایش مشومل این نقص اساسی باشند در صحت و سلامت آن باید شک کرد. انتخابات هیات رئیسه در 19 اردیبهشت ماه مشتی است نمونه خروار!
مهندس تافته ای جدابافته از سایر اقشار جامعه نبوده و انتظار خرق عادتی از او درکار نیست اما مهندس نماد حرفه خود و نماد مهندسی و نظم است، نماد دیسیپلین و نماد خوش ساختی است.اگر طبیب و طبابت نماد بهداشت و سلامت هستند، حق است که مهندس و مهندسی را نماد نظم و نظام و خوش ساختی بدانیم. مهندس باید نماد پایبندی به اصول و قوانین بوده و اصول کاری و اخلاقی اش بر مدار نظم و قانون بچرخد.
آیا اشخاصی که بر سر رایی بیشتر دکان گدایی رای و در بهترین حالت رای خری (نه الزاماً با پول) راه انداخته و شان و جایگاه خود را شناخته یا نشناخته زیر پاگذارده و در میان بهت چشمان مبهوتی پای افرادی دون مایه و خارج از خانواده مهندسی را بر این حوزه باز کرده و از نفوذ (!) ایشان برای کسب رایی بیشتر استفاده می کنند، شایستگی بدوش کشیدن عنوان مهندس را دارند؟
آیا اشخاصی که برای ارتقاء مقام (و یا به هر دلیلی) با سوء استفاده از جایگاه خود و با زیر پا گذاردن این شان و جایگاه، پادویی هر شخص و مقامی را پذیرفته و تا حد ناذل به دست گرفتن کیف آن شخص یا مقام نذول کرده و جامعه را نسبت کلیت خانواده مهندسی بدبین می کنند شایستگی بدوش کشیدن عنوان مهندسی را دارند؟
آیا اشخاصی که بر سر متری سهمیه اضافی دکان چاپلوسی راه انداخته و با زیر پاگذاردن شان و جایگاه خود از پاچه ی بالادست خود آویزان شده و به هزار ترفندِ پَست خواهان کسب متری سهمیه اضافی می شوند،شایستگی بدوش کشیدن عنوان مهندسی را دارند؟
آیا اشخاصی که برای کسب مالی افزون تر با زیر پا گذاردن شان و جایگاه خود به خار و خفیف ترین اعمال دست زده و وحتی از هم کاسه شدن با یک لوله کش نهراسیده و یا حتی از مسکن مهر نیز نگذشته اند، شایستگی بدوش کشیدن عنوان مهندسی را دارند؟
آیا همینک با نظر بر پرسش های بالاو در نظر داشتن شرایط موجود، نباید از خود بپرسیم که جایگاه مهندس و مهندسی در جامعه امروز ما چیست و کجاست؟! آیا مهندس و مهندسی آن احترام و جایگاه محترم خود را از دست نداده اند؟ و آیا ما نباید دنبال چرایی این موضوع بوده و برای این پرسش ها پاسخی بیابیم؟
بی ربط و یاوه بافی است که تقصیرات را بر گردن دانشگاه آزاد و خروجی های آن بیاندازیم که بسیاری از پیشکسوتان این حرفه در این نذول جایگاه نقش اساسی داشته و جاده صاف کن برخی ها در این مسیر بوده اند.
بازبینی رخدادها و حواشی انتخابات مجلس و شوراها آزمون ارزشمندی برای سنجش میزان انسجام، نفوذ و کارایی جامعه مهندسی اهر است.به جرات می توان گفت در هر دوی این انتخابات یک از بی تاثیرترین و غیر منسجم ترین اقشار،قشر مهندسین بودند.در انتخابات شوراها این بی تاثیری به حدی بود که با اطمینان می توان گفت تنها عضوی از شورا که عضوی از جامعه مهندسی است با توان شخصی خود در این انتخابات موفق شده و کمترین بهره و یاری را از صنف و هم صنفیان خود نبرده است.
انتخاب شهردار هم خود آزمون خوبی برای جامعه مهندسی اهر بود.در شرایطی که نظام مهندسی اهر بیش از 600 عضو دارد اعضاء شورای شهر برای مدیریت شهرداری دست به دامان یک بازنشسته اداره بهداری شدند.تلنگری که شاید می توانست کوهی را جابجا کند اما جامعه مهندسی اهر را بیدار هم نکرد چه رسد به جابجایی.هم اینک هم که مصطفی شکری (رئیس سابق نظام مهندسی ساختمان) بعنوان شهردار اهر انتخاب شده باز هم با اطمینان می توان گفت که جامعه مهندسی اهر هیچ نقشی نداشته ، اگر نگوییم نقش منفی داشته است.
چندی پیش امیرحسن علیزاده بعنوان عضو جامعه مهندسی اهر در سمت معاون عمرانی دانشگاه این شهر از دست محسن هشمی (فرزند آیت الله هاشمی) تقدیرنامه خود بعنوان یکی از برترین معاونان عمرانی کشور و برترین معاون عمرانی منطقه 13 دانشگاه آزاد دریافت کرد و در حالی که بنر مربوط به این خبر در محوطه دانشگاه دو روز دوام نیاورد و پایین کشیده شد و درحالی که حتی برای عطسه ی مسئولی هم میادین مرکزی شهر بنر باران می شود با اطمینان می گویم که اکثریت جامعه مهندسی اهر حتی از این موفقیت خبردار نشدند چه رسد به حمایت از او دربرابر مخالفینش در دانشگاه و احیاناً نصب بنر و ....
...و هر آنچه که در این نوشتار آمد به هیچ عنوان ناقض و مخدوش کننده شان،جایگاه و مرام و مسلک ارزشمند آن دسته از اعضاء محترم و متشخص جامعه مهندسی اهر نیست که خود منتقد وضع موجود هستند اما بدلیل حفظ حرمت و جایگاه حرفه خود لب فروبسته و در رویای اصلاح روند حاکم هستند.اما به هر روی سخنان بالا حرف دل بسیاری بود که باید از گلویی خارج می شد و هم آنگونه که پیشتر آمد برخی را نیز آزرده خاطر خواهد ساخت.
برگرفته از وبلاگ آراز / مرتضی خضوعی