گوشه‌ای از بزرگواری‌های "حاج میرزا علی اکبر آقا لیلابی"

نویسنده : دکتر یوسف دیزماری

سادات آقا میر ابراهیم مقیمروستای تاریخی لیلاب که با سادات جلیله میررزاقلی کوه کمر (احفاد سید حسن باباخویی)  نسبت دارند همواره مورد احترام اهالی دیزمار بوده‌اند.در بین آنها حجت الاسلام والمسلمین  علی اکبر حسینی لیلابی دامت برکاته معروف به "حاج میرزا علی اکبر آقا"انسان شریف و بزرگواری است که هم  منتقدان و هم دوستانش از محاسن وی سخن می‌رانند.ایشان در طول عمر پر عزت و پر برکت خود بویژه پس از کهولت سنی و بویژه درگذشت عالم ربانی آیت الله سید حسین واعظ حسینی خاروانا رحمت الله علیه معروف به "حاج سید حسین آقا"مرجع حل اختلاف ، پاسخگویی به شبهات دینی و مذهبی و از همه مهمتر عامل اتحاد و انسجام اهالی دیزمار بوده است.من تا سال 1360 خورشیدی چهره ایشان را ندیده بودم و تنها اسم وی به گوشم خورده بود.در آن سال این بزرگوار را بطور اتفاقی در دادگستری شهرستان اهر دیدم.یکی از اهالی پر جنب و جوش لیلاب بنام ن-الف با جعل امضای ایشان سندی تهیه کرده بود و ایشان از جاعل شکایت کرده بود.متهم در دفتر دادگاه از حاج میرزا علی اکبر آقا درخواست عفو نمود این بزرگوار از شکایت خود گذشت نمود.قاضی دادگاه عنوان می‌کرد که جعل علاوه بر جنبه شخصی که با اعلام گذشت شاکی خصوصی منتفی شده است ، جنبه عمومی نیز دارد و برای آزادی متهم ضامن و یا وثیقه می‌خواست تا در موعد مقرر به جنبه عمومی جعل رسیدگی شود.شاکی بزرگوار خودش پیش قاضی رفت و درخواست نمود که ضمانت متهم را بر عهده بگیرد و هر موقع که دادگاه بخواهد متهم را در آن مرجع حاضر نماید.قاضی از بزرگ منشی شاکی خوشش آمد و با استناد به این مهم که متهم سابقه کیفری ندارد پرونده را مختومه اعلام کرد.حتی هنگام مراجعت به لیلاب شاکی و من سوار مینی بوس متهم شدیم .آن دو آنقدر صمیمی و دوستانه باهم صحبت می‌کردند که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده بود. بنده در میانه راه پیاده شدم و به روستایمان رفتم.

منبع: وبلاگ دیزمار ارسباران